TRT 1’DE çok harika ailece izlediğimiz yerli bir dizi var. Adı “Seksenler”. Seksenlerde günümüzde kaybettiğimiz onlarca güzel değer çok güzel bir şekilde işlenmektedir. Kaybettiğimiz değerlerden biri de komşuluk ilişkileri olduğu işlenmektedir dizide.
Seksenlerde işlenen komşuluk bağları aynen Peygamberimiz zamanında Sahabe zamanında ve dedelerimiz ninelerimiz Osmanlılar zamanında ki gibi işlenmektedir. O dönemlerde komşuluk bağları yabancıları hayretlerde bırakacak seviyelerdeydi. Yabancılar hatıralarında Osmanlılar komşuluk bağlarını çok sıkı tutmaktalar diyerek bizlere bu durumun nasıl olması lazım geldiğini çok güzel ifade etmektedirler.
Günümüzde nasıl aile baları akıl almaz oranlarda kaybolmaya yüz tutmuşsa komşuluk ilişkileri de o oranlarda kaybolmaya başlamış durumdadır. Günümüzde apartman kültüründe komşuluk hiç kalmamış durumdadır. Evet apartman kültürü başladı ama ne acıdır ki bu apartman kültüründe komşulukta en yüksek oranlarda azalmaya hatta hiç kalmamaya başlamıştır.
Bunu nereden mi anladım?! Şöyle ki bakınız eskiden bir binadan bir cenaze çıktığında o binadaki tüm insanlar cenazeyle birlikte cami avlusuna giderlerdi. Bugün ise bir apartman katından bir cenaze çıksın sizlerde farketmissinizdir bu cenazenin arkasında çatlasa patlasa üç bilemedin beş kişi vardır. O binlerce kişinin yaşadığı sitelerden ancak üç beş kişi çıkar bu cenazenin arkasından!
Güzel dinimiz İslam komşuluk ilişkilerine çok önem vermektedir. Peygamberimiz mübarek sözlerinde bakınız komşuluk ilişkileriyle ilgili nede güzel buyurmuşlardır;” Komşusu açken tok yatan bizden değildir.” “ Komşusu elinden ve dilinden emin olunmayan insan kamil mümin değildir.”” Dostum Cebrail bana komşulukla ilgili o kadar nasihat etti ki ben komşunun komşuya mirasçı olacağını zannettim.” Bu ve bunun gibi onlarca hadiste Peygamberimiz komşuluk hakkına riayet edilmesini istemektedir.
Bugün gelinen noktada evet insanlarımızın hayat şartları bollaşmaya başladı ama ne acıdır ki komşuluk ilişkilerinde sınırları belli olmayan kayıplar yaşamaktayız.
Bir Müslüman tek başına İslam’ı yaşayamaz. İslam’ın ferde aileye ve topluma bakan yanları vardır. Kişi topluma bakan yanlarından da mesuldür. Bir kişi beni komşum ilgilendirmez diyemez. Kişi beraber yaşadığı komşusundan da haberdar olmalı ve onunla ilişkilerini de sıcak tutmaya çalışması lazım gelmektedir. Yukarıda Peygamberimizden birkaç hadis alıntısı yaptım. Bu hadislerden çıkartacağımız hükümler öncelikle komşunla meşru bir sebep yokken konuşmamazlık yapmamalı insan. Nasıl ki insan aile bağlarında akrabalarıyla konuşmamazlık yapmamalı ise komşularıyla da meşru bir sebep yokken konuşmamazlık yapmamalıdır.
Komşuluk ilişkilerini sıcak tutma adına ihtiyacı olmasa bile bir sebep bulmalı ve komşularıyla bir araya gelmelidir. Bu ev hanımının ne bileyim bir kase şeker istememiş olsa da olur bir kase un istemişsi olur vb. gibi daha başkaca böyle sebeplerle ilişkileri sıcak tutmaya çalışması lazım gelmektedir. Evde bir yemek piştimi kokusu yan komşuya gider diyerek bir tas yemekten alıp komşuya getirip onlara da ikram edilmelidir. Hasta oldu mu ziyaretine gitmeli ve maddi olarak sıkıştığı zaman da imkanlar nispetinde maddi destek olunması gerekir. Cenazesi olduğunda eğer şartlar müsait olursa cenazeye katılması şarttır.
Komşuluk insanın şu fani dünyada hayatını yaşarken hayattan mutlu olmasını sağlayan en önemli bir bağdır.
Bugün sizlerde mutlaka şahit olmuşsunuzdur üst katta bir insan ölüyor kan komşu eve gelip cenaze yakınlarına bir başsağlığı bile dilemiyor. Bu ne kadar acı bir durumdur inanın bana anlatmakta sıkıntı çekmekteyim.
Komşuluk Rabbimizin bizlerden yerine getirmemizi istediği bir emirdir…
